ஏக்கம்

-
என் மூன்றாம் வகுப்பில் மூன்று கருப்பசாமிகள் இருந்தார்கள்
ஏழாம் வகுப்பில் இரண்டு மாரியம்மாக்கள் இருந்தார்கள்
பத்தாம் வகுப்பில் கூட
ஒரே ஒரு ரமேஷோ சுரேஷோ இருக்கவில்லை
பன்னிரண்டாம் வகுப்பில் கூட
ஒரே ஒரு ஆஷாவோ உஷாவோ இருக்கவில்லை

பின்குறிப்பு: "இது போன்று கேவலமாக ஏதாவது எழுதிக் கொண்டு அதற்குக் கவிதை என்று பெயர் கொடுக்காதேடா வெங்காயம்!" என்று திட்டுபவர்கள் கூட ரமேஷ்-சுரேஷாக இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் (பெண்கள் அப்படியெல்லாம் மண்டையாகப் பேச மாட்டார்கள் - பிடிக்காவிட்டால் ஒதுங்கிப் போய் விடுவார்கள் என்பதால் ஆஷா-உஷா பற்றிப் பேச வேண்டியதில்லை இங்கே!). :)

கருத்துகள்

  1. கவிதா பாரதிராஜா புதன், ஜனவரி 23, 2013 10:18:00 PM

    எனக்கு பிடிச்சிருக்கு .
    ''ஒரு காகம்
    கருப்பு காகம் "
    என்றெல்லாம் எழுதிக்கொண்டு கவிதை என்கிறார்கள்.
    புடிக்கவில்லை என்று சொல்வதற்கு முன் புரிந்ததா என்பது முக்கியம் இல்லையா?
    கவிதை என்பது எழுதுபவர் நினைத்த அர்த்தம் தவிர வேறு பல அர்த்தத்தையும் சுமந்திருக்கும் அது படிப்பவரின் கற்பனை திறன் பொருத்தது.

    பதிலளிநீக்கு
  2. Bharathi Raja Rபுதன், ஜனவரி 23, 2013 10:26:00 PM

    ஆகா! கவிதைக்குக் கவிதையின் கருத்து. இதுதான் உன் முதல் கருத்துப் பிரவேசம் என்று நினைக்கிறேன். வாழ்த்துக்கள்.

    "ஆமடா, நீங்களே எழுதி நீங்களே ரசிச்சுக்குங்க!" என்று யாராவது கருவக் கூடும். அதனால் அடக்கியே வாசிப்போம்! :)

    யார் என்ன நினைப்பார்களோ - சொல்வார்களோ என்று பயந்து திரிவதே நமக்கும் வேலையாய்ப் போயிற்று.

    பதிலளிநீக்கு
  3. Unknownவெள்ளி, ஜனவரி 25, 2013 7:19:00 AM

    good

    பதிலளிநீக்கு
  4. ஜீவ கரிகாலன்வெள்ளி, ஜனவரி 25, 2013 7:44:00 PM

    //நீங்களே ரசிச்சுக்குங்க// ரசனை பல சமயங்களில் படைப்பை விட நன்றாக இருக்கும் :)

    பதிலளிநீக்கு
    பதில்கள்
    1. Bharathi Raja Rதிங்கள், ஜனவரி 28, 2013 5:20:00 AM

      உண்மைதான்! அதுவும் நம்முடையதையே இரசிப்பது! :)

      நீக்கு
  5. Zephyrசனி, பிப்ரவரி 02, 2013 5:35:00 PM

    எனக்கு புதுக்கவிதைகள் புரிவதுமில்லை, அவ்வளவாக பிடிப்பதும் இல்லை. ஒரு வேளை இதைத்தான் 'சீ, சீ, இந்த பழம் புளிப்பு' என்று சொல்வார்களோ? :P

    பதிலளிநீக்கு
    பதில்கள்
    1. Bharathi Raja Rசனி, பிப்ரவரி 02, 2013 8:51:00 PM

      வாங்க! வாங்க!! நீண்ட நாட்கள் ஆகி விட்டன.

      எனக்கும் முக்கால்வாசிப் புதுக்கவிதைகள் புரிபடுவதில்லை. தமிழில் புதுக்கவிதை எங்கோ போய்விட்டது. நான் இன்னும் முப்பது-முப்பத்தைந்து வருடங்கள் பின்னால் இருக்கிறேன் அல்லது இன்னும் களத்துக்குல்லேயே வரவில்லை எனலாம். முப்பது-முப்பத்தைந்து வருடங்களுக்கு முன்னால் பிறந்த எனக்கே இந்தப் பாடு என்றால், உங்களுக்குச் சொல்லவா வேண்டும்?! அதுவொன்றும் தவறும் இல்லை. யாருக்கு எது பிடிக்கிறதோ அதைச் செய்து கொள்ள வேண்டியதுதான். உண்மைதான். எட்டாத பழங்கள் எப்போதுமே புளிக்கத்தான் செய்யும்! :)

      நீக்கு
  6. sthuwa90வியாழன், ஜூன் 19, 2014 8:41:00 PM

    தங்களின் ஏக்கம் ம்ம்ம்ம்..................

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் - ஜெயகாந்தன்

-
வாசிப்பு குறைவுதான் எனினும் இதுவரை வாசித்த தமிழ் நூல்களில் சிறந்த நூல் இதுதான் என்று சொல்லலாம். இது எவ்வளவு சீக்கிரம் மாறும் என்று தெரியவில்லை. எவ்வளவு வேகமாக வாசிக்கிறோம் என்பதைப் பொறுத்து அது மாறும் என நினைக்கிறேன். ஜெயகாந்தன் தன் புதினங்களிலேயே தனக்கு அதிகம் பிடித்தது என்று சொன்னது இதைத்தான் என்பார்கள். ஜெயகாந்தனின் வாசகர்கள் நிறையப் பேரும் இதைச் சொல்வதுண்டு. ஓரளவுக்கு நகரப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், பெண்களுக்கு 'சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்', ஊரகப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், இளைஞர்களுக்கு 'ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம்' என்று மேலோட்டமாகச் சொல்லலாம். மொத்தக் கதையிலும் வரும் கதாபாத்திரங்கள் பத்துப் பேர்தான் இருக்கும். அவற்றில் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமும் செதுக்கிச் செதுக்கிச் செய்தது போல இருக்கிறது. ஒவ்வொருவருடைய வாழ்க்கையையும் ஒரு கோட்டில் வந்து இணைத்த விதம் பிசிறில்லாமல் இருந்தது. தொடங்கிய சிறிது நேரத்திலேயே இதை எழுதும் போது ஜெயகாந்தன் ஏதோவொரு தேவபானம் அருந்திவிட்டுத்தான் இப்படியொரு கதையை எழுதியிருக்க முடியும் என்று தோன்றியது ("ஆமாமா... அவருக்கு அந்தப் பழ...
மேலும் படிக்க

"நான் என்னை ஒரு மேதையும் புனித வேசியும் போல் உணர்கிறேன்": அலெஹாண்ட்ரோ ஜோடராவ்ஸ்கிக்குச் சில கேள்விகள்

-
படம்
  "நான் என்னை ஒரு மேதையும் புனித வேசியும் போல் உணர்கிறேன்": அலெஹாண்ட்ரோ ஜோடராவ்ஸ்கிக்குச் சில கேள்விகள் ஜோ மெக்கல க் | ஆகஸ்ட் 24, 2011 காமென் காலெவ் இயக்கிய “தி ஐலண்ட்” (The Island) திரைப்படத்திலிருந்து இது வேடிக்கையானதுதான், அலெஹாண்ட்ரோ ஜோடராவ்ஸ்கி அறிமுகமே தேவையில்லாத ஒரு தலைசிறந்த மனிதரா அல்லது அவரது எண்ணற்ற ஈடுபாடுகளின் பரப்பு தெளிவான சுற்றுக்கோடு ஒன்றை வரையக் கோருகிறதா என்று என்னால் தீர்மானிக்க முடியவில்லை. எனது இந்தச் சமரசத்தை மன்னியுங்கள். திரைப்படம், சர்க்கஸ், இசை, ஊமம் (mime), கவிதை, நாடகம், டாரோ, அதற்கு மேல் நாற்பத்தைந்து ஆண்டுகளாக, வரைகதை (காமிக்ஸ்) ஆகியவற்றில் முதுவரான, 82 வயதான சிலி நாட்டின் மைந்தர், நான்கு மொழிகளில் புதிய அல்லது கூடிய விரைவில் வெளிவரப்போகிற பணிகளில் ஈடுபட்டிருக்கும் பெருமைக்குரிய இவரை இதுதான் என்று குறிப்பிட்டு வகைப்படுத்துவது பெரும் சிரமமாகவே உள்ளது. ஸ்பானிய வாசகர்கள் அவரது சமீபத்திய உரைநடைப் படைப்பான ‘மெட்டா ஹினியாலோஹியா’ (ஆங்கிலத்தில் ‘மெட்டாஜீனியாலஜி’) (மரியான் கோஸ்டாவுடன் இணைந்து எழுதியது) எனும் நூலை விரைவில் வாசித்து அனுபவிக்கலாம். இது, 20...
மேலும் படிக்க

சாம, தான, பேத, தண்டம்

-
சாம, தான, பேத, தண்டம்... இந்தச் சொற்களை எங்காவது கேள்விப் பட்டிருக்கிறீர்களா? சமீபத்தில் தொலைக்காட்சியில் ஓடிய படம் ஒன்றில் நகைச்சுவை நடிகர் சோ இது பற்றிச் சொல்வதைக் கேட்டேன். இதற்கு முன்பும் பல முறை கேட்டிருக்கிறேன் என்றாலும் இந்த முறை அவை பற்றி அறிய வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஏற்பட்டது. இணையத்தில் வந்து தேடியபோது சுவாரசியமான விளக்கம் கிடைத்தது. இதோ... எந்தப் பிரச்சனையிலும் இந்த வரிசையில் போவதே முறை. முதலில் சாமம். அதாவது சமமாக மடித்துப் பேசுதல் அல்லது பிரித்துக் கொடுத்தல். அது ஒத்து வரவில்லை என்றால், தானம். அதாவது விட்டுக் கொடுத்தல். கூடுதலாகக் கொஞ்சம் விட்டுக் கொடுத்தல். கொஞ்சம்தான்... முழுமையாக அல்ல. அதற்கும் ஒத்து வரவில்லை என்றால் பேதம். அதாவது, ஒதுக்கி வைத்தல், மிரட்டல், மற்றும் வேறுபாடு காட்டுதல். இவை எதுவுமே ஒத்து வரவில்லை என்றால், இறுதியாக தண்டம். அதாவது, தண்டனை அல்லது அடிதடி. கையில் கட்டையை அல்லது கம்பியை எடுத்து நடு உச்சியில் நட்டு நட்டென்று போடுதல். நேரடியாக இரண்டாவதுக்குப் போனால் ஏறி மேய்ந்து விடுவார்கள். பாசக்கார பயபிள்ளை என்று சொல்லி ஏமாளிப் பயபிள்ளை ஆக...
மேலும் படிக்க