பாரதீச்சுடர்

உன் கோபமெல்லாம் சரிதான்
உனக்கும் எனக்கும் இனி எதுவும் இல்லைதான்

ஆனால்
ஒன்று மட்டும் சொல்லி விடுகிறேன்
இனியொரு முறை எங்காவது சந்திக்க நேர்ந்தால்
முறைத்து விட்டுப் போ
அல்லது
விறைத்துக் கொண்டு
வேறு பக்கம் வேண்டுமானாலும் திரும்பிக் கொண்டு போ

பழைய உறவுக்காகவும்
பழகிய பாவத்துக்காகவும்
சிரித்து மட்டும் தொலைத்து விடாதே

அந்தச் சிரிப்புதானே
என்னைச் சிதறடித்த உன் முதல் ஆயுதம்

உடைத்து நொறுக்கி என்னை உருக்குலைய வைப்பதுதான்
உன் விருப்பம் என்றால்
உன் விருப்பம் போல்
என்ன வேண்டுமானாலும் செய்து கொள்

அதன்பின்
எனக்குப் பதில் சொல்லும் கடமையில் இருந்து நீ தப்பித்தாலும்
உன் மனசாட்சி எனக்குத்தான் ஆதரவளிக்கும்
அதற்குப் பதிலளிக்கும் அளவுக்காவது
உன்னைத் தயார் செய்து கொண்டு
எதுவும் செய்!

மக்களால்
யாருக்காகவோ
மக்களை வைத்தே
நடத்தப் படுவது!

நிறையப் படிப்பதால்
நிறைய அறிவைக் குடிப்பதால்
நீர்
நீரற்ற வெற்றுச் சுரைக்காய் எம்மை விட
அறிவாளியாகத்தான் இருக்க வேண்டுமென்று படுகிறது

ஆனால்
மீண்டும் மீண்டும்
ஒரே மாதிரியான
உம் மீது திட்டமிட்டுத் திணிக்கப்படும்
பிரச்சார எழுத்துக்களை மட்டும் உள்வாங்கிக் கொண்டு
உம் சுவர்களுக்கு வெளியே இருக்கும்
உலகையே இல்லையென்று
வாதிடுகையில்
வாதிட மறுக்கையில்

அறியாமையை அறிந்திருக்கும் நிலையே
அறிந்தும் அறிய மறுக்கும் நிலையினும் மேலென்று
அறிவித்து விடுகிறீர்!

பச்சைத் தமிழ்ச் சிங்கங்களே
வந்தேறித் திராவிடர்களை வதம் செய்து விட்டு வாருங்கள்
உம்மை உசுப்பி விட்ட வேலையைச் செய்து
ஒரு நூற்றாண்டு காலம் எம்மையும் இம்சித்ததால்
எமக்கும் எதிரிகளே அவர்கள்

உங்கள் வேட்டை
இன்னும் ஒரு நூறாண்டுகளாவது நடக்க வேண்டியதிருக்கும்
முடித்துவிட்டுச் சொல்லுங்கள் சிங்கங்களே

உங்களை
உள்ளுக்குள்ளேயே அடித்துக் கொண்டு சாகும் நாய்களாக்கி
நடுத் தெருவில் விட்டு வேடிக்கை பார்க்க
எம் பிள்ளைகளை அனுப்பி வைக்கிறோம்

எமக்குத் தெரியும்
உங்கள் சண்டைகளில் தலையிடும் உரிமை
எமக்கோ எம் பிள்ளைகளுக்கோ இல்லை என்பது
அதனால் வெறும் வேடிக்கைதான் பார்ப்போம் சிங்கங்களே
நீங்கள் விரைந்து நடத்துங்கள்

எனக்கு நாய்களைக் கண்டால் அலாதி பயம்
நாய்த்தனம் நமக்கு ஒத்துவராதப்பா...

அவற்றுக்கோ நம்மைக் கண்டால் அலாதி இன்பம்
அந்த பயம் இருக்கட்டும் மானிடா...
உன் போன்று பயந்து ஒதுங்குவோர் மட்டும் இல்லையென்றால்
எம் போன்ற நாய்களுக்கு உம் சமூகத்தில் மரியாதையே இல்லாமல் போயிருக்கும்!

இந்தக் கொடுமையான உணர்வின் பெயர்தான் என்ன?

உன் தெருவுக்குள் நுழைகிற போதெல்லாம் உடல் நடுங்குகிறதே எதற்காக?
உன் மூஞ்சியில் முழித்துவிடக் கூடாது என்று  உதறித் துடிக்கும் அதே வேளையில் உள்ளுக்குள் இன்னோர் ஆசை உன் முகத்தைக் கண்டுவிட முடியாதா என்றும் ஏங்கித் தொலைக்கிறதே
உன்னைக் காணாமல் கடந்து விட்ட பின்பு பிடிபடாமல் தப்பிய திருடனைப் போன்ற பெருமூச்சும் பார்த்துத்தான் தொலைந்திருக்கலாமே என்றொரு தோல்வியுணர்வும்  ஒருங்கே வதைக்கும்  இந்தக் கொடுமையான நோய்க்குத்தான் பெயர் என்ன?