பிரிவின் சோகம்

-
மூன்றாண்டு காலக்
கல்லூரி வாழ்வின்
கடைசி நாள்
பிரிவுபச்சார விழா!

அட்மிசன் நாள் முதல்
அந்த விழா தினம் வரை
நினைவுகள் நீண்டோடின!

கண்ணதாசனின்
'பாடித் திரிந்த பறவைகளே'யும்
வைரமுத்துவின்
'முஸ்தபா முஸ்தபா'வும்
காதுகளுள் புகுந்து
கண்களையும் இதயங்களையும்
நனைத்துக் கொண்டிருந்தன!

அர்த்தத்தோடு அழுத
வாழ்வின் மிகச் சில தருணங்களில்
அதுவுமொன்று!

"அடிக்கடிக் கடிதமெழுதுடா"
"மறந்துராதடா"
ஒருவரையொருவர்
கண்களுக்குள் பார்த்துக்
கண்ணீர் வடித்துப்
பிரிந்த சோகத்தின் நீட்சி
வாழ்வின் கடைசித் துளி வரை
வாட்டி வதைக்குமென்றுதான்
அந்தக் கணத்தில்
அனைவருமே கருதினோம்!

'ரஜினியா? கமலா?'வில்
ஆரம்பித்த வாக்குவாதம்
அடிபிடிச் சண்டையானது...

கோட்டை ஏறிக் குதித்து
சினிமாப் பார்க்கப் போனதற்கு
மறுநாள் காலை
வீட்டுக்கனுப்பப் பட்டது...

கடைசி மாதத்தில் வந்த
சாதிக் கலவரத்தால்
எதிரிகளைச் சிரித்து
நண்பர்களை முறைத்து
எல்லாம் தலை கீழானது...

பேரூந்து நிலையத்தில்
பேயாட்டம் போட்டதற்கு
ஊரே போட்டு வெளுத்தது...

நிகழ்ந்தபோது கசந்தவை கூட
நினைத்துப் பார்க்கையில்
இனிமையாய் இருக்கின்றன!

கிரிக்கெட் வெறி பிடித்த
'டக் அவுட்' முருகேசன்...
சிரித்துக் கொண்டே திரியும்
புன்னகை முருகன்...
சிடுமூஞ்சி கணேசன்...
கணேசனையும் சிரிக்க வைக்கும்
'கோமாளி' கண்ணன்...
'அல்வா' மோகன்...
'ப்ளேடு' முத்துராமன்...
'கஞ்சா' பிரபு...
கவிதை எழுதிக் கொண்டே அலையும்
'தாடி' சங்கரன்...
வம்பளப்பதே வாழ்வாகக் கொண்ட
வக்கீல் மாதவன்...
இவர்களைனைவரையும்
பிரிவதில் கவலைதான்...

வீட்டை விட்டு ஓடிப்போன
'கடானாதிபதி' அப்பா...
கண்ணீரிலேயே கரைந்து விட்ட
'கந்தல் சேலை' அம்மா...
முப்பது முடிந்து விட்ட
முதிர்கன்னி அக்கா...
பட்டாசுத் தொழிற்சாலையில்
கனவுகளைக் கருக்கிக் கொண்டிருக்கும்
பள்ளிப் பருவத் தம்பி...

இவர்களின் நினைவு வந்திட்டால்
பிரிவின் சோகம் பெரிதல்ல...

படித்து முடித்துத்
தெருத் தெருவாய்த்
தேடி அலைந்து
உருப்படியான
ஒரு வேலையில் அமர வேண்டுமே
எனும் கவலையை விட!

* 1998 நாட்குறிப்பில் இருந்து...

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் - ஜெயகாந்தன்

-
வாசிப்பு குறைவுதான் எனினும் இதுவரை வாசித்த தமிழ் நூல்களில் சிறந்த நூல் இதுதான் என்று சொல்லலாம். இது எவ்வளவு சீக்கிரம் மாறும் என்று தெரியவில்லை. எவ்வளவு வேகமாக வாசிக்கிறோம் என்பதைப் பொறுத்து அது மாறும் என நினைக்கிறேன். ஜெயகாந்தன் தன் புதினங்களிலேயே தனக்கு அதிகம் பிடித்தது என்று சொன்னது இதைத்தான் என்பார்கள். ஜெயகாந்தனின் வாசகர்கள் நிறையப் பேரும் இதைச் சொல்வதுண்டு. ஓரளவுக்கு நகரப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், பெண்களுக்கு 'சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்', ஊரகப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், இளைஞர்களுக்கு 'ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம்' என்று மேலோட்டமாகச் சொல்லலாம். மொத்தக் கதையிலும் வரும் கதாபாத்திரங்கள் பத்துப் பேர்தான் இருக்கும். அவற்றில் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமும் செதுக்கிச் செதுக்கிச் செய்தது போல இருக்கிறது. ஒவ்வொருவருடைய வாழ்க்கையையும் ஒரு கோட்டில் வந்து இணைத்த விதம் பிசிறில்லாமல் இருந்தது. தொடங்கிய சிறிது நேரத்திலேயே இதை எழுதும் போது ஜெயகாந்தன் ஏதோவொரு தேவபானம் அருந்திவிட்டுத்தான் இப்படியொரு கதையை எழுதியிருக்க முடியும் என்று தோன்றியது ("ஆமாமா... அவருக்கு அந்தப் பழ
மேலும் படிக்க

சாம, தான, பேத, தண்டம்

-
சாம, தான, பேத, தண்டம்... இந்தச் சொற்களை எங்காவது கேள்விப் பட்டிருக்கிறீர்களா? சமீபத்தில் தொலைக்காட்சியில் ஓடிய படம் ஒன்றில் நகைச்சுவை நடிகர் சோ இது பற்றிச் சொல்வதைக் கேட்டேன். இதற்கு முன்பும் பல முறை கேட்டிருக்கிறேன் என்றாலும் இந்த முறை அவை பற்றி அறிய வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஏற்பட்டது. இணையத்தில் வந்து தேடியபோது சுவாரசியமான விளக்கம் கிடைத்தது. இதோ... எந்தப் பிரச்சனையிலும் இந்த வரிசையில் போவதே முறை. முதலில் சாமம். அதாவது சமமாக மடித்துப் பேசுதல் அல்லது பிரித்துக் கொடுத்தல். அது ஒத்து வரவில்லை என்றால், தானம். அதாவது விட்டுக் கொடுத்தல். கூடுதலாகக் கொஞ்சம் விட்டுக் கொடுத்தல். கொஞ்சம்தான்... முழுமையாக அல்ல. அதற்கும் ஒத்து வரவில்லை என்றால் பேதம். அதாவது, ஒதுக்கி வைத்தல், மிரட்டல், மற்றும் வேறுபாடு காட்டுதல். இவை எதுவுமே ஒத்து வரவில்லை என்றால், இறுதியாக தண்டம். அதாவது, தண்டனை அல்லது அடிதடி. கையில் கட்டையை அல்லது கம்பியை எடுத்து நடு உச்சியில் நட்டு நட்டென்று போடுதல். நேரடியாக இரண்டாவதுக்குப் போனால் ஏறி மேய்ந்து விடுவார்கள். பாசக்கார பயபிள்ளை என்று சொல்லி ஏமாளிப் பயபிள்ளை ஆக்கி விடுவார்கள
மேலும் படிக்க

வைகோ என்றோர் அரசியல் ஏமாளி

-
படம்
இன்று ஸ்டாலின் படம் போடுவது போல் நான் சிறுவனாக இருக்கும் போது திமுக போஸ்டர்களில் பெரியார் – அண்ணா – கருணா – வைகோ படங்கள் போடுவார்கள். இரண்டே படங்கள் இருந்தால் ஒன்று இவருடையதாக இருக்கும். இடதுசாரிகள் போல் – பிஜேபி போல் – முறைப்படி தேர்தல் வைத்துத் தேர்ந்தெடுத்தால் அடுத்த தேர்தலில் இவர் வந்து விடுவார் என்று தொண்டர்களே எதிர் பார்த்த போது, ‘அப்படியானால் என் மகன் என்ன நாக்கு வழிக்கப் போவதா?’ என்று கோபப்பட்டு இவரை வெளியே வீசினார் தமிழினத் தலைவர். கொலைப் பழியும் சுமத்தி. ‘என்னைக் கொன்று தலைவனாகப் பார்க்கிறான்’ என்று குற்றம் சாட்டியதில் இருந்தே புரிகிறதா? எவ்வளவு பெரிய ஆளாக ஆகியிருந்தார் என்று. இன்று நடுத்தெருவில் நிற்கிறார். எப்படி நடந்தது? எங்கே தவறு செய்தார்? கள்ளத்தோணியில் பிரபாகரனைச் சந்தித்து விட்டு வந்தபோதெல்லாம் இவர்தான் தமிழகத்தின் கதாநாயகன். அப்போது பிரபாகரனும் பெரும் கதாநாயகன். இப்போது மிக மிகப் பரிதாபமான நிலையில் இருக்கிறார். அப்படியெல்லாம் இருந்துவிட்டு இந்த வாழ்க்கையை எப்படிச் சமாளிக்கிறார்? மீள்வாரா? தெரியவில்லை. காற்று இந்தப் பக்கம் அடிக்குமா? தெரியவில்லை. இடையில் நடந்தது என
மேலும் படிக்க