இன்னொரு நிமிடம்...

-

மரணப் படுக்கையில்
வாழ்வின் கடைசிப் போராட்டம்
இம்முறை வாழ்க்கைக்காகவே

எண்பதாண்டு காலப்
பயணத்தின் முடிவை
மணித்துளிகளில் 
கணக்குப் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்
பேரக்குழந்தைகள்

இறந்த காலத்தின் நினைவுகள்
இறக்கும் தருணத்தைத்
தொடப்போகிற அவசரத்தில்
அலை அலையாய்ப்
பாய்ந்து நீண்டு கொண்டிருக்கின்றன

கடந்த காலத்தின்
கசந்த நிகழ்வுகள் கூட
அசை போடலின் போது
இனிக்கிறது
எப்போதும் போலவே

வாழ்க்கையை
ஈடுபாட்டோடு வாழவில்லை
எதிர் காலத்தின்
எதிர் பார்ப்புகளோடு
கனவுலகிலும்
கற்பனாவுலகிலும்
களித்த சில கணங்களைத் தவிர்த்து

கூடிய சீக்கிரம்
போய்ச் சேர்ந்தால் நல்லதென்று
போன மாசம் வரை
நினைத்துக் கொண்டிருந்தது
நினைவுக்கு வந்து செல்கிறது

எப்போதும் சாகத் தயாரென்று
எப்போதும் இருமாந்த நாக்கு
வறண்டு நீள்கிறது
வாழ்வின் சில நிமிட நீட்சிக்காய்
சொட்டுத் தண்ணீர் வேண்டி...

'சுற்றியிருந்தோரெல்லாம் சூழ்ச்சிக்காரர்கள்'...
'இது பாவிகளின் உலகம்'...
'இங்கே வாழத் தகுதியிலாதவன் நான்'...
எவ்வளவு வெறுத்திருக்கிறேன்
இந்த பூமிப் பந்தை?!

பிறந்த கணத்தில்
ஆரம்பித்த
இந்த முட்கள் மீதான யாத்திரை
முடிவுறும் தருணத்துக்காய்
எத்தனை முறைகள்
ஏங்கியிருக்கிறேன்?!

எல்லைக் கோட்டைத்
தொடப் போகிற நேரத்தில்
திரும்பி ஓட வேண்டுமென்று
திசை மாறுகிறது மனது

கையில் கடிகாரத்தோடு
காத்துக் கொண்டிருக்கும்
பேரப்பிள்ளைகளும்
அந்த எருமை மாட்டுக்காரனும்
அனுமதித்தால் பார்க்கலாம்...
அனுமதிப்பீர்களா???

* 2003 வாக்கில் கிறுக்கித் தொலைத்தது...

கருத்துகள்

  1. வெட்டிப்பேச்சுபுதன், ஜூலை 06, 2011 10:58:00 PM

    ///எல்லைக் கோட்டைத்
    தொடப் போகிற நேரத்தில்
    திரும்பி ஓட வேண்டுமென்று
    திசை மாறுகிறது மனது


    கையில் கடிகாரத்தோடு
    காத்துக் கொண்டிருக்கும்
    பேரப்பிள்ளைகளும்
    அந்த எருமை மாட்டுக்காரனும்
    அனுமதித்தால் பார்க்கலாம்...
    அனுமதிப்பீர்களா???
    //

    அற்புதம்.

    பதிலளிநீக்கு
  2. Bharathi Raja Rவியாழன், ஜூலை 07, 2011 4:04:00 AM

    நன்றி நண்பரே.

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் - ஜெயகாந்தன்

-
வாசிப்பு குறைவுதான் எனினும் இதுவரை வாசித்த தமிழ் நூல்களில் சிறந்த நூல் இதுதான் என்று சொல்லலாம். இது எவ்வளவு சீக்கிரம் மாறும் என்று தெரியவில்லை. எவ்வளவு வேகமாக வாசிக்கிறோம் என்பதைப் பொறுத்து அது மாறும் என நினைக்கிறேன். ஜெயகாந்தன் தன் புதினங்களிலேயே தனக்கு அதிகம் பிடித்தது என்று சொன்னது இதைத்தான் என்பார்கள். ஜெயகாந்தனின் வாசகர்கள் நிறையப் பேரும் இதைச் சொல்வதுண்டு. ஓரளவுக்கு நகரப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், பெண்களுக்கு 'சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்', ஊரகப் பின்னணியில் இருந்து வருபவர்கள், இளைஞர்களுக்கு 'ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம்' என்று மேலோட்டமாகச் சொல்லலாம். மொத்தக் கதையிலும் வரும் கதாபாத்திரங்கள் பத்துப் பேர்தான் இருக்கும். அவற்றில் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரமும் செதுக்கிச் செதுக்கிச் செய்தது போல இருக்கிறது. ஒவ்வொருவருடைய வாழ்க்கையையும் ஒரு கோட்டில் வந்து இணைத்த விதம் பிசிறில்லாமல் இருந்தது. தொடங்கிய சிறிது நேரத்திலேயே இதை எழுதும் போது ஜெயகாந்தன் ஏதோவொரு தேவபானம் அருந்திவிட்டுத்தான் இப்படியொரு கதையை எழுதியிருக்க முடியும் என்று தோன்றியது ("ஆமாமா... அவருக்கு அந்தப் பழ
மேலும் படிக்க

சாம, தான, பேத, தண்டம்

-
சாம, தான, பேத, தண்டம்... இந்தச் சொற்களை எங்காவது கேள்விப் பட்டிருக்கிறீர்களா? சமீபத்தில் தொலைக்காட்சியில் ஓடிய படம் ஒன்றில் நகைச்சுவை நடிகர் சோ இது பற்றிச் சொல்வதைக் கேட்டேன். இதற்கு முன்பும் பல முறை கேட்டிருக்கிறேன் என்றாலும் இந்த முறை அவை பற்றி அறிய வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஏற்பட்டது. இணையத்தில் வந்து தேடியபோது சுவாரசியமான விளக்கம் கிடைத்தது. இதோ... எந்தப் பிரச்சனையிலும் இந்த வரிசையில் போவதே முறை. முதலில் சாமம். அதாவது சமமாக மடித்துப் பேசுதல் அல்லது பிரித்துக் கொடுத்தல். அது ஒத்து வரவில்லை என்றால், தானம். அதாவது விட்டுக் கொடுத்தல். கூடுதலாகக் கொஞ்சம் விட்டுக் கொடுத்தல். கொஞ்சம்தான்... முழுமையாக அல்ல. அதற்கும் ஒத்து வரவில்லை என்றால் பேதம். அதாவது, ஒதுக்கி வைத்தல், மிரட்டல், மற்றும் வேறுபாடு காட்டுதல். இவை எதுவுமே ஒத்து வரவில்லை என்றால், இறுதியாக தண்டம். அதாவது, தண்டனை அல்லது அடிதடி. கையில் கட்டையை அல்லது கம்பியை எடுத்து நடு உச்சியில் நட்டு நட்டென்று போடுதல். நேரடியாக இரண்டாவதுக்குப் போனால் ஏறி மேய்ந்து விடுவார்கள். பாசக்கார பயபிள்ளை என்று சொல்லி ஏமாளிப் பயபிள்ளை ஆக்கி விடுவார்கள
மேலும் படிக்க

வைகோ என்றோர் அரசியல் ஏமாளி

-
படம்
இன்று ஸ்டாலின் படம் போடுவது போல் நான் சிறுவனாக இருக்கும் போது திமுக போஸ்டர்களில் பெரியார் – அண்ணா – கருணா – வைகோ படங்கள் போடுவார்கள். இரண்டே படங்கள் இருந்தால் ஒன்று இவருடையதாக இருக்கும். இடதுசாரிகள் போல் – பிஜேபி போல் – முறைப்படி தேர்தல் வைத்துத் தேர்ந்தெடுத்தால் அடுத்த தேர்தலில் இவர் வந்து விடுவார் என்று தொண்டர்களே எதிர் பார்த்த போது, ‘அப்படியானால் என் மகன் என்ன நாக்கு வழிக்கப் போவதா?’ என்று கோபப்பட்டு இவரை வெளியே வீசினார் தமிழினத் தலைவர். கொலைப் பழியும் சுமத்தி. ‘என்னைக் கொன்று தலைவனாகப் பார்க்கிறான்’ என்று குற்றம் சாட்டியதில் இருந்தே புரிகிறதா? எவ்வளவு பெரிய ஆளாக ஆகியிருந்தார் என்று. இன்று நடுத்தெருவில் நிற்கிறார். எப்படி நடந்தது? எங்கே தவறு செய்தார்? கள்ளத்தோணியில் பிரபாகரனைச் சந்தித்து விட்டு வந்தபோதெல்லாம் இவர்தான் தமிழகத்தின் கதாநாயகன். அப்போது பிரபாகரனும் பெரும் கதாநாயகன். இப்போது மிக மிகப் பரிதாபமான நிலையில் இருக்கிறார். அப்படியெல்லாம் இருந்துவிட்டு இந்த வாழ்க்கையை எப்படிச் சமாளிக்கிறார்? மீள்வாரா? தெரியவில்லை. காற்று இந்தப் பக்கம் அடிக்குமா? தெரியவில்லை. இடையில் நடந்தது என
மேலும் படிக்க