பாரதீச்சுடர்

முதல் பாகத்தில் அமேரிக்கா பற்றியும் இரண்டாம் பாகத்தில் கலிஃபோர்னியா மாநிலம் பற்றியும் பார்த்தோம். அதிலேயே நாங்கள் வந்திறங்கியிருக்கும் நகரமான லாஸ் ஏஞ்சலஸ் பற்றியும் ஓரளவு பார்த்தோம் எனினும், இந்தப் பாகத்தில் அது பற்றி இன்னும் விரிவாகப் பார்த்துவிடுவோம். ஆங்கிலப் பெயர்களைத் தமிழில் வேறு மாதிரி எழுதும் பழக்கம் இருப்பது இதற்கும் பொருந்தும். தமிழில் எழுதுகிற எல்லோருமே இந்த நகரத்தை 'லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ்' என்றுதான் எழுதுகிறோம். சொல்வதும் கூட அப்படியே. அது 'ஏஞ்சல்ஸ்' அல்ல, 'ஏஞ்சலஸ்'. 'ல்' அல்ல, 'ல'. இங்கே உள்ள எல்லா மாநிலங்களுக்குமே இரண்டெழுத்தில் ஒரு சுருக்கப் பெயர் இருக்கும். 'நியூ யார்க்' என்றால் 'NY'. 'நியூ ஜெர்சி' என்றால் 'NJ'. 'கலிஃபோர்னியா' என்றால் 'CA'. இப்படி ஐம்பது மாநிலங்களுக்கும் ஒவ்வொரு சுருக்கப் பெயர் உண்டு. நம்மூரில் வாகனப் பதிவு எண்ணுக்கு முன்னே TN, KA, KL என்று இருப்பது போல். ஆனால் இங்கே அஞ்சல் துறை உட்பட எல்லோராலும் முழுமையாக இந்த இரண்டெழுத்துச் சுருக்கப் பெயர்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அதில்

சமீபத்தில் மனையாளின் புண்ணியத்தில் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை படம் பார்க்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அருமையான படம். பாராட்ட வார்த்தைகளே இல்லை எனலாம். அவ்வளவு சூப்பராக இருந்தது. இப்படியான படங்கள் மிகக்குறைவாகவே தமிழில் 'பார்த்திருக்கிறேன்'. 'வந்திருக்கின்றன' என்று சொன்னால்தானே தப்பாகிவிடும். 'பார்த்திருக்கிறேன்' என்றே சொல்லிவிடுவதே நம்மைப் போன்று சினிமாக் கொட்டகையைவிட்டு வெகு தொலைவில் விலகி வாழ்பவர்களுக்கு நல்லது. தமிழக-கேரள எல்லையில் இருக்கும் ஒரு கிராமத்து மக்களின் கதை. படம் தொடங்கியதுமே அதற்குள் ஒருவராக நாம் மாறிவிட முடியும். நடக்கும் கதையில் நமக்கு ஓர் இடம் இல்லை என்றாலும் அதையெல்லாம் ஓரத்தில் நின்று ஒரு டீயைக் குடித்துக்கொண்டே பார்க்கும் ஒருவராக மாறிவிடலாம். இது ஒரு திரைப்படம் என்று எண்ணக்கூடிய வகையில் ஒரு பிசிறு கூட இல்லை. அப்படியான மக்களில் ஒருவராக அல்லது அவர்களின் வாழ்க்கையை மிக அருகில் இருந்து பார்த்தவர்களுக்கு இது மிகவும் எளிது. இதற்குப் பழக்கமே இல்லாத வேறு ஓர் உலகத்தைச் சேர்ந்தவர்களும் நம்மில் இருக்கத்தான் செய்கிறோம். அவர்களுக்கு இது எப்படி இருக்கும